Concertino na dwoje skrzypiec i wiolonczelę
| Rok powstania: | 1947 |
| Numer w katalogu: | VIII.1 |
| Numeracja odautorska: | 4 |
| Kategoria: | Utwory na trzy instrumenty (VIII) |
| Obsada" | skrzypce, wiolonczela |
| Wydanie: | 1990 Collsch Edition |
Jest nas dwóch: ja, i opinia o mnie. A moja opinia jest taka, że problematykę nowej muzyki tworzą dzieła kilku zaledwie muzyków współczesnych. Oni to, dzięki swym potężnym dyspozycjom twórczym, są w stanie przeobrazić świat dźwiękowy w stopniu nieosiągalnym dla tych wszystkich, którzy zaledwie korzystają ze zdobyczy przewrotu dokonanego przez wielkie indywidualności. Tak się już dzieje, że prawdziwi twórcy działają w cieniu, przesłonięci rozgłosem i popularnością kompozytorów, którzy w rozwoju muzyki spełniają rolę drugorzędną. Innymi słowy, dzieli się muzyka na twórczość rzeczywistą, i twórczość reprodukcyjną, powielającą to, co jest udziałem wybranych jednostek.